Historie

HET ONTSTAAN VAN SCHUTTERIJ SINT ODA

Hoewel de gemeente Weert, met nauwelijks 7800 inwoners, in 1885 al 5 schutterijen had (zijnde: St. Catharina, St. Hubertus, St. Joris, St. Anthonius en St. Sebastianus), had men ook op Boshoven de behoefte om een eigen schuttersgezelschap op te richten.

Enkele Boshovenaren kwamen op 15 maart bijeen in het huis van de gepensioneerde spoorwegbrugwachter Huub van Dijk met de plannen om een schutterij op te richten. Willem Lenders, op dat moment lid van St. Anthonius, was één van de aanwezigen en hij werd geraadpleegd over de plannen. Hij stond hier geheel achter en dat resulteerde dan ook in de oprichting van Schutterij Sint Oda op 15 maart 1885. De overige oprichters waren Tummer Tieske (Scheepers), Leonard Smolenaers, Willem de Pregter, Willem Moers, Graad Vleeshouwers (de 1e secretaris), Antoon Ogier, Willem Lenders (de 1e voorzitter), Theodoor Janssen, Pier Jansen en Johannes Verbael.

Een eerste vereiste was het in de pas lopen en daarom werd dat dan ook direct geoefend op “d’n Hoof” onder supervisie van Willem Lenders. Hoewel de eerste contributie slechts 4 cent per maand bedroeg, slaagde men er toch al vrij snel in een grenenhouten buks aan te kopen, een zogenaamde bovenlader. De eerste schietboom verrees op de Boshoverschans tegenover de voormalige school van meester Sjef Stals. Het eerste drapeau van Sint Oda bestond uit een stok met daarop een ekster, gedragen door een jongen, die links en rechts geflankeerd werd door 2 knapen met een lint dat aan deze drapeau was bevestigd. In 1912 ontving de Schutterij een echte drapeau. In 1935 werd de drapeau vervangen door een prachtig nieuw vaandel. Dit vaandel werd in 1978 vervangen door het huidige vaandel van de Schutterij met daarop de afbeelding van de heilige Sint Oda.

DE PATRONES SINT ODA

Schutterijen hebben altijd een nauwe binding gehad met de kerk, hetgeen blijkt uit het feit dat iedere schutterij en eigen patroonheilige had. Het lag dan ook voor de hand dat Boshoven koos voor de Heilige Oda als beschermheilige omdat zij volgens de legende een binding had met dit gehucht.

Oda was blind geboren als dochter van de Schotse koning Eugenius. Deze was zeer bedroefd dat zijn dochter door haar blindheid geen goede huwelijkskansen had. Doch tijdens een pelgrimsreis naar Luik genas Oda van haar blindheid en deed zij de gelofte om ongehuwd te blijven en haar leven te wijden aan God. Haar vader wilde haar echter tot een huwelijk dwingen, waardoor Oda wegvluchtte uit haar geboortestreek en, na een lange reis, terechtkwam in een groot bos op Boshoven, waar zij een tijdlang leefde als kluizenares.

Volgens de legende wist haar vader haar hier op te sporen omdat eksters haar schuilplaats verrieden door hun wilde geschetter. Aan dit verhaal is het ook te danken dat Sint Oda meestal wordt afgebeeld met een ekster op haar hand. St. Oda is via Venray verder gevlucht naar St. Oedenrode (=St. Oda’s rode), waar zij in 726 is gestorven in haar 36e levensjaar.